Rozdział 4

Muzyka: Olly Murs feat. Flo Rida - Troublemaker

Położyłam dynamicznie głowę na kierownicy, a przeraźliwy dźwięk rozległ się po parkingu. Automatycznie podniosłam głowę, i zaczęłam rozglądać się czy ktoś to widział. Nikogo nie było. Wysiadłam, i jeszcze raz przeczesałam wzrokiem teren wokół placówki. Jak zawsze robisz sobie ambaras - pomyślałam z nietęgą miną, i zamknęłam samochód. Wbiegłam po betonowych schodach, i pchnęłam mosiężne drzwi. Uwielbiałam wygląd tego miejsca. Stare ściany, na których było położone drewno, jasna podłoga, kontrastowały ze staroświeckim oświetleniem, i szatą zewnętrzną budynku. 

- Dzień dobry. - Ukłoniłam się do dwóch nauczycielek siedzących przy stole, i podeszłam do szafki by włożyć swoją torebkę. 

- Hej, Zara. - W pomieszczeniu pojawiła się szatynka, ze stertą papierów. 

- Cześć. - Uśmiechnęłam się. - Co to? - Wskazałam rękę na białe kartki, które położyła na blacie. 

- Harry prosił żebym mu pomogła. - Jak na zawołanie, w progu pojawił się Styles, niosący dwa razy więcej dokumentacji od Brooke. 

- Witam - Popatrzył na mnie, na co ja skinęłam głową. - Pani Zaro, następnym razem niech pani uważa, próbując przespać się na kierownicy auta. To nie skutkuje zazwyczaj dobrze. - Uśmiechnął się ironicznie, i wyszedł. Wypuściłam powietrze, i oparłam się o parapet. 

- O co mu chodzi? - Współpracownica, spojrzała na mnie pytająco. 

- Nie pytaj. - Pokręciłam głową, i zabrałam książki, wychodząc na pierwsze zajęcia tego dnia. 

Poprawiłam bestseller Toni Morrison, i poszłam w stronę pojazdu. Miałam dosyć jak na dzisiejszy dzień. Głupie uśmieszki profesorka, doprowadzały mnie do szału. 

Podskoczyłam, i pisnęłam czując czyjąś rękę na moim ramieniu. 

- Czego się tak pani boi? - Usłyszałam głos, którego miałam po dziurki w nosie. 

- Przestraszył mnie pan. - Odwróciłam się, zakładając na twarz maskę. 

- Zapraszam do mojego gabinetu. 

- Jestem po pracy. - "Do mojego gabinetu"  hola hola, on nie ma swojego gabinetu - przeszło mi przez myśl. 

- Odmawia pani dyrektorowi? 

- Dyrektorowi?! - Podniosłam ton głosu, na co on zrobił minę która nie wyrażała czegoś dobrego. 

- Chce pani stracić tą pracę do cholery? - Syknął mi do ucha, i złapał za łokieć prowadząc do środka. Wyrwałam się, i przyśpieszyłam kroku, byle by tylko nie czuć jego obecności tuż za mną. Otworzył drzwi, i przepuścił mnie w nich. 

- Mogę teraz wiedzieć o co chodzi? - Usiadłam na krześle naprzeciwko jego. To pomieszczenie nie wyglądało tak samo, jak za panowania pani Howells. Zamiast zdjęć z absolwentami, gdzie nie gdzie jej certyfikatów, było powieszone dyplomy, wyróżnienia, i różnego rodzaju nagrody. Na biurku stało zdjęcie nowego szefa, odbierającego prawo do wykonywania zawodu nauczyciela, a po świeżych kwiatach nie było śladu. 

- Oczywiście że tak. - Oparł się nonszalancko o fotel. - Nie podobało mi się zwrócenie do mnie na parkingu. 

- Przepraszam bardzo, ale chyba wcześniej - zaakcentowałam ostatnie słowo - miał pan do mnie sprawę, a nie po całym zdarzeniu. 

- Powiem pani tyle, niech pani uważa co robi. Nasz college ma za dobrą, renomę by taka osóbka jak pani ją psuła. - Wyciągnął z szafki whisky, i bez zastanowienie napełnił szklankę stojącą obok, trunkiem. 

- Co proszę? - Nachyliłam się. 

- To co pani słyszała. - Podniósł się, i wziął łyk alkoholu. - A teraz żegnam! - Podszedł do drzwi, i otworzył je na oścież.